Przejdź do zawartości

Formuła 1 Sezon 1962

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1962 Mistrzostw Świata Formuły 1
Ilustracja
Graham Hill 5 sierpnia 1962 roku podczas Grand Prix Niemiec
Inauguracja

20 maja

Zakończenie

29 grudnia

Liczba wyścigów

9

Mistrzowie
Kierowcy

Graham Hill

Konstruktorzy

BRM

Poprzedni sezon Następny sezon

Sezon 1962 Formuły 1 – trzynasty sezon Mistrzostw Świat Formuły 1.

Przebieg

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwo konstruktorów zdobył zespół BRM, z mistrzem kierowców Grahamem Hillem. Jack Brabham stworzył własny zespół w którym także startował zdobywając 9 punktów. Meksykanin Ricardo Rodríguez w swoim debiucie zdobył 4 miejsce mając 20 lat i 123 dni, tym samym stał się najmłodszym zdobywcą punktów w F1. Rekord ten został pobity 38 lat później przez Jensona Buttona, który swoje punkty zdobył w wieku 20 lat i 67 dni. Pod koniec sezonu podczas kwalifikacji do niezaliczanej do mistrzostw świata Grand Prix Meksyku Rodríguez zginął w wypadku.

Eliminacje

[edytuj | edytuj kod]
Runda Nazwa Tor Data Pole position Najszybsze okr. Zwycięzca Stajnia Opony Wyniki
1 Holandia Grand Prix Holandii Circuit Park Zandvoort 20 maja Wielka Brytania John Surtees Nowa Zelandia Bruce McLaren Wielka Brytania Graham Hill Wielka Brytania BRM D wyniki
2 Monako Grand Prix Monako Circuit de Monaco 3 czerwca Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Nowa Zelandia Bruce McLaren Wielka Brytania Cooper-Climax D wyniki
3 Belgia Grand Prix Belgii Circuit de Spa-Francorchamps 17 czerwca Wielka Brytania Graham Hill Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax D wyniki
4 Francja Grand Prix Francji Rouen-Les-Essarts 8 lipca Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Graham Hill Stany Zjednoczone Dan Gurney Niemcy Porsche D wyniki
5 Wielka Brytania Grand Prix Wielkiej Brytanii Aintree Motor Racing Circuit 21 lipca Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax D wyniki
6 Niemcy Grand Prix Niemiec Nürburgring 5 sierpnia Stany Zjednoczone Dan Gurney Wielka Brytania Graham Hill Wielka Brytania Graham Hill Wielka Brytania BRM D wyniki
7 Włochy Grand Prix Włoch Autodromo Nazionale di Monza 16 września Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Graham Hill Wielka Brytania Graham Hill Wielka Brytania BRM D wyniki
8 Stany Zjednoczone Grand Prix Stanów Zjednoczonych Watkins Glen International 7 października Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax D wyniki
9 Grand Prix Południowej Afryki Prince George Circuit 29 grudnia Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Graham Hill Wielka Brytania BRM D wyniki

Lista startowa

[edytuj | edytuj kod]
Najlepszy kierowca Lotusa – Jim Clark podczas Grand Prix Niemiec 1962
Kierowca teamu Lola-Climax – John Surtees (po lewej)
Kierowca teamu Ferrari, mistrz świata z sezonu 1961 – Phil Hill, podczas wyścigu na Nürburgring
Szwed Joakim „Jo” Bonnier podczas wyścigu w Niemczech
Team Kierowcy Starty
Wielka Brytania BRM Wielka Brytania Graham Hill
Stany Zjednoczone Richie Ginther
Wielka Brytania Jackie Lewis
Bruce Johnstone
9
9
1
1
Wielka Brytania Lotus-Climax Wielka Brytania Trevor Taylor
Wielka Brytania Jim Clark
Wielka Brytania Innes Ireland
Francja Maurice Trintignant
Australia Jack Brabham
Szwajcaria Jo Siffert
Stany Zjednoczone Jay Chamberlain
Stany Zjednoczone Masten Gregory
Włochy Nino Vaccarella
Nowa Zelandia Tony Shelly
Belgia Lucien Bianchi
Wielka Brytania John Campbell-Jones
Wielka Brytania Gerry Ashmore
Włochy Ernesto Prinoth
Stany Zjednoczone Roger Penske
Stany Zjednoczone Rob Schroeder
Neville Lederle
Ernie Pieterse
9
9
8
6
5
3
3
2
2
2
1
1
1
1
1
1
1
1
Wielka Brytania Cooper-Climax Tony Maggs
Nowa Zelandia Bruce McLaren
Wielka Brytania Jackie Lewis
Wielka Brytania Ian Burgess
Francja Bernard Collomb
Stany Zjednoczone Hap Sharp
Stany Zjednoczone Timmy Mayer
Rodezja John Love
9
9
4
3
1
1
1
1
Wielka Brytania Lola-Climax Wielka Brytania John Surtees
Wielka Brytania Roy Salvadori
9
7
Niemcy Porsche Holandia Carel Godin de Beaufort
Szwecja Jo Bonnier
Stany Zjednoczone Dan Gurney
Holandia Ben Pon
Szwajcaria Heinz Schiller
Niemcy Heini Walter
Włochy Nino Vaccarella
9
7
7
1
1
1
1
Włochy Ferrari Stany Zjednoczone Phil Hill
Włochy Giancarlo Baghetti
Meksyk Ricardo Rodríguez
Włochy Lorenzo Bandini
Belgia Willy Mairesse
6
4
4
3
3
Wielka Brytania Brabham-Climax Australia Jack Brabham 3
Wielka Brytania Lotus-BRM Stany Zjednoczone Masten Gregory
Szwajcaria Jo Siffert
Niemcy Wolfgang Seidel
Szwajcaria Heinz Schiller
Niemcy Günther Seiffert
Nowa Zelandia Tony Shelly
4
2
2
1
1
1
Włochy de Tomaso-O.S.C.A. Włochy Roberto Lippi 1
Włochy de Tomaso Argentyna Nasif Estéfano 1
LDS-Alfa Romeo Doug Serrurier 1
Wielka Brytania Gilby-BRM Wielka Brytania Keith Greene 2
Belgia ENB-Maserati Belgia Lucien Bianchi 1
Wielka Brytania Emeryson-Climax Stany Zjednoczone Tony Settember
Niemcy Wolfgang Seidel
2
1
Wielka Brytania Cooper-Alfa Romeo Mike Harris 1

Klasyfikacja kierowców

[edytuj | edytuj kod]

Punktacja:
Wyścig: 9-6-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)
Do klasyfikacji zaliczano 5 najlepszych wyników

Poz. Kierowca NED
Holandia
MON
Monako
BEL
Belgia
FRA
Francja
GBR
Wielka Brytania
GER
ITA
Włochy
USA
Stany Zjednoczone
RSA
Pkt.
1 Wielka Brytania Graham Hill 1 (6) 2 9 (4) 1 1 (2) 1 42 (52)
2 Wielka Brytania Jim Clark 9 NU 1 NU 1 4 NU 1 NU 30
3 Nowa Zelandia Bruce McLaren NU 1 NU (4) 3 (5) 3 3 2 27 (32)
4 Wielka Brytania John Surtees NU 4 5 5 2 2 NU NU NU 19
5 Stany Zjednoczone Dan Gurney NU NU NW 1 9 3 13 5 15
6 Stany Zjednoczone Phil Hill 3 2 3 NU NU 11 NW 14
7 Tony Maggs 5 NU NU 2 6 9 7 7 3 13
8 Stany Zjednoczone Richie Ginther NU NU NU 3 13 8 2 NU 7 10
9 Australia Jack Brabham NU 8 6 NU 5 NU 4 4 9
10 Wielka Brytania Trevor Taylor 2 NU NU 8 8 NU NU 12 NU 6
11 Włochy Giancarlo Baghetti 4 NU 10 5 5
12 Włochy Lorenzo Bandini 3 NU 8 4
13 Meksyk Ricardo Rodríguez NU NW 4 6 14 4
14 Belgia Willy Mairesse 7 NU 4 3
15 Szwecja Joakim Bonnier 7 5 NU NU 7 6 13 3
16 Wielka Brytania Innes Ireland NU NU NU NU 16 NU 8 5 2
17 Holandia Carel Godin de Beaufort 6 NZ 7 6 14 13 10 NU 11 2
18 Stany Zjednoczone Masten Gregory NU NZ NU NU 7 12 6 1
19 Neville Lederle 6 1
Francja Maurice Trintignant NU 8 7 NU NU NU 0
Wielka Brytania Jackie Lewis 8 NZ NU 10 17 0
Federacja Rodezji i Niasy John Love 8 0
Włochy Nino Vaccarella NZ 15 9 0
Belgia Lucien Bianchi 9 16 0
Stany Zjednoczone Roger Penske 9 0
Bruce Johnstone 9 0
Szwajcaria Jo Siffert NZ 10 NU 12 NZ 0
Stany Zjednoczone Rob Schroeder 10 0
Ernie Pieterse 10 0
Wielka Brytania Ian Burgess 12 11 NZ 0
Stany Zjednoczone Tony Settember 11 NU 0
Wielka Brytania John Campbell-Jones 11 0
Stany Zjednoczone Hap Sharp 11 0
Szwajcaria Heini Walter 14 0
Stany Zjednoczone Jay Chamberlain 15 NZ NZ 0
Wolfgang Seidel NS NU NZ 0
Wielka Brytania Roy Salvadori NU NU NU NU NU NU NW NU 0
Nowa Zelandia Tony Shelly NU NZ NZ 0
Wielka Brytania Keith Greene NW NU NZ 0
Holandia Ben Pon NU 0
Szwajcaria Heinz Schiller NU 0
Francja Bernard Collomb NU 0
Stany Zjednoczone Timmy Mayer NU 0
Doug Serrurier NU 0
Mike Harris NU 0
Günther Seiffert NZ 0
Wielka Brytania Gerry Ashmore NZ 0
Włochy Ernesto Prinoth NZ 0
Włochy Roberto Lippi NZ 0
Argentyna Nasif Estéfano NZ 0
Stany Zjednoczone Jim Hall NW 0
Poz. Kierowca NED
Holandia
MON
Monako
BEL
Belgia
FRA
Francja
GBR
Wielka Brytania
GER
ITA
Włochy
USA
Stany Zjednoczone
RSA
Pkt.

Klasyfikacja konstruktorów

[edytuj | edytuj kod]

Punktacja:
Wyścig: 9-6-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)
Do klasyfikacji zaliczano 5 najlepszych wyników
Tylko jeden, najwyżej uplasowany kierowca danego konstruktora, zdobywał dla niego punkty

Poz. Konstruktor NED
Holandia
MON
Monako
BEL
Belgia
FRA
Francja
GBR
Wielka Brytania
GER
ITA
Włochy
USA
Stany Zjednoczone
RSA
Pkt.
1 Wielka Brytania BRM 1 (6) 2 (3) (4) 1 1 (2) 1 42 (56)
2 Wielka Brytania Lotus-Climax 2 8 1 7 1 4 9 1 (5) 36 (38)
3 Wielka Brytania Cooper-Climax (5) 1 NU 2 3 (5) 3 (3) 2 29 (37)
4 Wielka Brytania Lola-Climax NU 4 5 5 2 2 NU NU NU 19
5 Porsche 6 5 7 1 9 3 (6) 5 11 18 (19)
6 Włochy Ferrari 3 2 3 WD NU 6 4 WD 18
7 Wielka Brytania Brabham-Climax NU 4 4 6
8 Wielka Brytania Lotus-BRM NZ NU NU NU NU 12 6 1
Wielka Brytania Emeryson-Climax NS 11 NU WD 0
Belgia ENB-Maserati 16 0
Wielka Brytania Gilby-BRM WD NU NZ 0
LDS-Alfa Romeo NU 0
Wielka Brytania Cooper-Alfa Romeo NU 0
Włochy De Tomaso NZ 0
Włochy De Tomaso-Osca NZ 0
Poz. Konstruktor NED
Holandia
MON
Monako
BEL
Belgia
FRA
Francja
GBR
Wielka Brytania
GER
ITA
Włochy
USA
Stany Zjednoczone
RSA
Pkt.